Η πορεία μου στον κινηματογράφο είναι μικρή, έχοντας κάνει 2 ταινίες ντοκιμαντέρ. Το κομμάτι της διαφήμισης στο οποίο υπάρχει η μεγαλύτερη πορεία με είχε τραβήξει εξαρχής μιας μου επιτρέπει να δημιουργήσω ενώ παράλληλα μπορώ να βιοποριστω. Είναι όμορφο να μπορείς να δημιουργείς μικρές ιστορίες 10-20 δευτερολέπτων, μιας και φιλτράρεις το τι είναι σημαντικό για την εξυπηρέτηση μιας ιδέας κόβοντας έτσι το "λιπος".Σε καμία περίπτωση ο τομέας της διαφήμισης δεν μπορεί να συγκριθεί με τον τομέα του κινηματογράφου.

Περισσότερα: Ορέστης Δούρβας Οι ιστορίες βρίσκονται γύρω μας

Η μουσική ως επαγγελματική δραστηριότητα ήρθε ως απόφαση λίγο μετά τα εφηβικά μου χρόνια. Είναι ένα πεδίο της ανθρώπινης σκέψης αλλά και πράξης που δίνει μεγάλο χώρο στην έκφραση πράγμα που θεωρώ πολύ σημαντικό.

Περισσότερα: Γρηγόρης Γιαρέλης η μουσική είναι μέσο αναστοχασμού

Στην όαση της διανόησης και πάλι με μια συζήτηση που έχει από μόνη της ροή και πολύ χιούμορ που δεν μπορεί να αποτυπωθεί στο χαρτί. Σε μια συζήτηση δίχως ένταση και στόμφο. Γεμάτη ιδέες που δεν έψαξε κάποιος να τις αντιγράψει, ήταν ιδιόκτητες.Δίχως τέχνη εδώ και πολύ καιρό, με τόσους παπαγάλους που αποστηθίζουν με μεγάλη προσπάθεια, που φαίνεται, τα κείμενα που πρέπει να απαγγείλουν στις ειδήσεις και στα τηλεοπτικά παράθυρα, βιώνοντας εδώ και έναν χρόνο την καλλιτεχνική σιωπή και έναν δημόσιο λόγο που κατακλύζεται από λόγια που δεν έχουν λόγο να ειπωθούν, κοντέψαμε να ξεχάσουμε πως είναι να μιλάει κανείς από μόνος του χωρίς να του έχουν κάνει φροντιστήριο μάνατζερ και εκπρόσωποι τύπου. Αλήθεια η φτώχεια μιας κοινωνικής ζωής δίχως την τέχνη είναι αμέτρητη.

Περισσότερα: Στην αιώνια λιακάδα ενός δημιουργικού μυαλού Mια συζήτηση με τον σκηνοθέτη και ηθοποιό Κωστή...

Όταν ήμουν φοιτήτρια στη Φιλοσοφική εργαζόμουν παράλληλα στο ραδιόφωνο ως ραδιοφωνική παραγωγός. Ασχολιόμουν επίσης με το Θέατρο και τη Φωτογραφία. Αγαπούσα πολύ τα ντοκιμαντέρ, κυρίως τα ταξιδιωτικά. Θυμάμαι χαρακτηριστικά ένα γαλλικό ντοκιμαντέρ για την Ινδονησία,  και την πολυδιάστατη κουλτούρα της, ένα μωσαϊκό ανθρώπων, θρησκειών και πολιτισμών. Ξαφνικά συνειδητοποίησα ότι τα ντοκιμαντέρ και οι ταινίες μπορούν να συνενώσουν όλες τις Τέχνες μαζί, δημιουργικά και συλλογικά και κυρίως να φέρουν κοντά τους ανθρώπους, να ενώσουν ανθρώπους από όλα τα μήκη και τα πλάτη της γης, να τους φέρουν πιο κοντά. Κατάλαβα αμέσως ότι αυτό ήθελα να κάνω. Είχα βρει τον τρόπο να συνενώσω Ψυχολογία, Φιλοσοφία  και Καλές Τέχνες σε ένα μέσο πανανθρώπινο και για έναν σκοπό ουμανιστικό.

Περισσότερα: Μαρία Μησσήν Υπάρχει κάτι μαγικό στο ταξίδι